Στον περίφηµο λόγο του σε φοιτητικό ακροατήριο στο Αµβούργο το 1953, ο Τόµας Μαν καλούσε τους Γερµανούς να µην επιδιώξουν ξανά τη δηµιουργία µιας “γερµανικής Ευρώπης”. Τώρα, όµως, ως αποτέλεσµα της κρίσης του ευρώ, φαίνεται να έχουµε οδηγηθεί ακριβώς εκεί: η µεγαλύτερη οικονοµική δύναµη της Ευρώπης είναι σήµερα σε θέση να επιβάλλει τους όρους της ώστε να µπορούν οι αδύναµες χώρες του ευρώ να συνεχίσουν να δανείζονται, σε τέτοιο βαθµό που η δηµοκρατική αυτονοµία των κοινοβουλίων της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Ισπανίας -και τελικά και της ίδιας της Γερµανίας- γκρεµίζεται.

Ποιες είναι οι συνέπειες των αµφιλεγόµενων σκληρών µέτρων που επιβάλλει η Γερµανία για το πολιτικό τοπίο της Ευρώπης; Πώς µπορεί να επιλυθεί η διαµάχη ανάµεσα στους αρχιτέκτονες της Ευρώπης και στους υποστηρικτές των παραδοσιακών µοντέλων εθνικής κυριαρχίας; Και πώς µπορούν να συγκεραστούν οι κανόνες διαχείρισης της κρίσης µε τις αρχές της δηµοκρατίας σε µια Ευρώπη της οποίας η σταθερότητα είναι σε κίνδυνο;