Οι συγγραφείς του παρόντος βιβλίου πιστεύουν ότι η οµοιόµορφη αντιµετώπιση ανοµοιόµορφων ατόµων αποτελεί ύψιστη κοινωνική αδικία, και είναι αυτό ακριβώς το πρόβληµα στο οποίο επιχειρούν να απαντήσουν σε ό,τι αφορά το σχολείο. Μέσα από τη συστηµατική ανάλυση όσων διαµεσολαβούν στην οικογένεια, περιγράφουν τις διαδικασίες µέσω των οποίων τα παιδιά διαµορφώνουν διαφορετικές προσωπικότητες, πριν ακόµη φοιτήσουν στο σχολείο. Ερχόµενα στο σχολείο τα παιδιά εκκινούν από άνισες αφετηρίες. Το σχολείο, ωστόσο, επικαλούµενο την ισότητα, αντιµετωπίζει όλα τα παιδιά µε τον ίδιο τρόπο. Κι εδώ ακριβώς υποκρύπτεται η ανισότητα. Στο βιβλίο µελετώνται τα κυριότερα παιδαγωγικά µέτρα που λήφθηκαν κατά καιρούς και τα οποία αποδεικνύονται ανεπαρκή. Η λύση που προτείνεται εδώ δεν είναι η οµαδοποίηση των µαθητών σε τάξεις επιπέδου, αλλά η διαφοροποίηση της διδασκαλίας και της µάθησης µέσα σε τάξεις µικτής ικανότητας. Αυτό ακριβώς το µοντέλο της διαφοροποιηµένης διδασκαλίας περιγράφεται στη συνέχεια, µε τρόπο που δεν παραµένει απλώς σε θεωρητικό επίπεδο, αλλά δείχνει και έναν ασφαλή δρόµο για την εφαρµογή του στη σχολική πράξη. Πρόκειται για µια συνολική θεώρηση του προβλήµατος η οποία επιτρέπει στον αναγνώστη να διαπιστώσει µόνος του την πορεία των εξελίξεων έτσι ώστε να είναι σε θέση να κατανοεί τόσο τις διαδικασίες µέσα από τις οποίες προκύπτει το φαινόµενο όσο και τον τρόπο της εφαρµογής στην πράξη.