Το ανά χείρας κείμενο επιζητεί πρωτίστως να εκλαϊκεύσει πολύπλοκα προβλήματα μεθοδολογίας των κοινωνικών επιστημών. Απευθύνεται σε ειδικούς και μη ειδικούς -αλλά γενικότερα υποψιασμένους, με ένα ανώτατο επίπεδο τυπικής μόρφωσης. Το κείμενο δίνει μια από τις δυνατές απαντήσεις στο ερώτημα με ποιο τρόπο μπορεί να κατανοηθεί η “αχανής και αντιφατική” (Paul Feyerabend) επιστημονική σκέψη. Εισάγει, λοιπόν, χωρίς δογματισμούς και υπεκφυγές, σε αυτό που χαρακτηρίζει την επιστημονική σκέψη και τη διακρίνει π.χ. από τη θεολογία, την ποίηση, την ψευδοεπιστήμη, την καφεμαντεία και τη δημαγωγία. […] Ουσιαστικά, το παρόν κείμενο είναι και ένα εγχειρίδιο εναντίον του κακού εγκυκλοπαιδισμού, δηλαδή, εναντίον της άναρχης και μεθοδολογικά ανυποψίαστης συσσώρευσης γνώσεων που χαρακτηρίζει πολλά προγράμματα σπουδών. Για λόγους εκλαΐκευσης προσφεύγει σε παραδείγματα από ένα ευρύ φάσμα ερευνών στις κοινωνικές επιστήμες -ευρωπαϊκές σπουδές, πολιτική επιστήμη, κοινωνιολογία, οικονομική, κ.ά. Συναφώς, αποκαθιστά την επαφή με τη φιλοσοφική παράδοση της ελληνικής αρχαιότητας.