Στον σύγχρονο και ανοικτό κόσμο μας, ο μητροπολίτης Αντώνιος προτείνει την υπέρβαση της πολεμικής του παρελθόντος και των συνακόλουθων παρανοήσεων με έναν αυθεντικό θεολογικό οικουμενισμό, σύμφωνα με τον οποίον ο άλλος, επειδή είναι διαφορετικός, δεν είναι αιρετικός και αποβλητέος.

Ο μητροπολίτης Αντώνιος επισημαίνει τη βαρύνουσα θέση του π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ «ότι καμία από τις χριστιανικές ομολογίες δεν έχει καθορίσει σε απόλυτους όρους τα όρια της Εκκλησίας». Για τον λόγο αυτόν, φρονεί ότι έχουμε ευθύνη ως ορθόδοξοι να εγκύψουμε, με ταπείνωση, αυστηρότητα αλλά και φιλανθρωπία, στην ιστορική πραγματικότητα του σύγχρονου χριστιανικού κόσμου.

Ο δρόμος για την αποκατάσταση της ενότητας δεν είναι ούτε η «ευχαριστιακή διακοινωνία» ούτε οι διπλωματικές συνομιλίες και οι συμβιβασμοί, αλλά ο κοινός αγώνας για την αγιότητα.

«Κατά τον Αντώνιο του Σουρόζ, πέρα από τα ιστορικά και ορατά όρια της Εκκλησίας εκτείνεται η ένδοξη πραγματικότητα και το διαρκές ρεύμα

της Εκκλησίας προς τη Βασιλεία του Θεού. Το ζήτημα δεν είναι να περιγράψουμε με επιστημονικούς ορισμούς την έννοια της Εκκλησίας, αλλά να ανακαλύψουμε και να βιώσουμε τη ζωντανή Εκκλησία σε όλη της την πληρότητα».