Το έθιμο της καταγραφής των τελευταίων φράσεων των ετοιμοθάνατων έχει τις ρίζες του -πού αλλού;- στην Ελλάδα. Η τελευταία φράση ήταν ακριβώς ένα τελευταίο μήνυμα σ’ αυτούς που έμεναν πίσω, ένα είδος “υπογραφής”, μια “υπογράμμιση” ενός ανθρώπινου βίου που μπορούσε να αποτελέσει
παράδειγμα προς μίμησιν ή προς αποφυγήν.

– Μη μου τους κύκλους τάραττε.
Αρχιμήδής

– Πιστεύετε ότι ’παιξα καλά τον ρόλο στη φάρσα της ζωής μου;
Οκτάβιος Αυγουστος

– Κι όμως, η Γη κινείται γύρω από τον Ήλιο!
Γαλιλαίος

– Ζήτω η αναρχία!
Γκέοργκ Ένγκελ

– Χειροκροτήστε, φίλοι μου. Η κωμωδία τελείωσε.
Λούντβιχ βαν Μπετόβεν