Δεν υπάρχει αρχή. Αυτό που αποκαλούμε έργο δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος αυτό λέει κατ’ αρχάς ο ζωγράφος. Θα ‘πρεπε μάλιστα να διαγράψουμε απ’ το κείμενο το διφορούμενο όρο “έργο” να τον αποκλείσουμε , όπως ο ζωγράφος τον αποκλείει, προκειμένου να καταστήσει σαφές πως, γι’ αυτόν, η ζωγραφική εργασία δεν παράγει ένα πράγμα. Η εικόνα, λέει, είναι “περιπέτεια εν εξελίξει” κι ύστερα “περιπέτεια εγκαταλελειμμένη” όσο γι’ αυτόν που αφήνεται στα παιχνίδια χρωμάτων και μορφών πάνω στο μουσαμά, πρέπει να σκεφτούμε πως η εικόνα παρασύρει το βλέμμα του σε μια όμοια περιπέτεια, σε οπτικές διαδρομές εξίσου περιπετειώδεις, χωρίς τέρμα και προέλευση. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)