Γιατί οι αρχαίοι Έλληνες ταξίδευαν μεγάλες αποστάσεις για να πάνε σε συγκεκριμένους ιερούς χώρους για να προσκυνήσουν, όταν κάθε πόλις-κράτος της Ελλάδας είχε τους δικούς της μεγάλους ναούς; Ενώ η αρχαία ελληνική θρησκεία έχει αναπτυχθεί ως θέμα από πολλούς λογίους και ειδικούς, ωστόσο δεν έχει ως τώρα δοθεί καμιά σημασία στο θρησκευτικό φαινόμενο της αθρόας προσέλευσης πιστών από όλα τα μέρη της Ελλάδας σε συγκεκριμένους ιερούς χώρους, όπως η Ελευσίνα, η Ολυμπία, η Δωδώνη, οι Δελφοί, η Επίδαυρος, τα Δίδυμα, η Έφεσος… Ο Μάθιου Ντίλον εξετάζει λεπτομερώς τη σημασία που είχαν τα μεγάλα αυτά προσκυνήματα και τα κίνητρα που ωθούσαν χιλιάδες Έλληνες να ταξιδεύουν πολλά χιλιόμετρα -με κίνδυνο ακόμα και τη ζωής τους- για να πάνε στον τόπο του προσκυνήματός τους. Αναφέρεται διεξοδικώς στις ιερές “πανηγύρεις”, στους τρόπους ταξιδιού, καθώς και στις θρησκευτικές και λατρευτικές πρακτικές που εφαρμόζονταν από το ιερατείο και τους πιστούς.