Οι στιγμές. Οι αγάπες. Οι στίχοι. Όλα σκοτωμένα. Όλα μακριά κι όμως τόσο κοντά.

Παιδιά μου και οι φόβοι μιας ζωής που κλείδωσα μαζί με το παιδί που γέννησα.

Η βροχή σβήνει τη φωτιά. Ο αέρας σκορπά τη στάχτη. Η υγρασία ξεβάφει τις μάσκες. Ο χρόνος δεν μπορεί να μας γυρίσει στο χθες κι εγώ πιο μόνος κι από νεκρός ζω για τις αλλαγές που φέρνει κάθε τόσο η ζωή.

Μίλτος Γήτας

(από το οπισθόφυλλο της έκδοσης)