Στόχος της παρούσας μελέτης είναι η επισήμανση των τρόπων με τους οποίους έχει αναπαρασταθεί, ερμηνευθεί και αξιολογηθεί το αναστενάρι, καθώς οι πιο απλές αναπαραστάσεις και περιγραφές είναι συνήθως και ερμηνείες συγχρόνως. Όσο σύνθετο είναι ως έθιμο, άλλο τόσο σύνθετη και ενδιαφέρουσα είναι η ιστορία της ερμηνείας του, η μελέτη της διαχείρισης του νοήματος του εθίμου, η ιστορία των λαογραφικών, κυρίως, αναπαραστάσεων. Στο βιβλίο αυτό δεν επιδιώκεται μια νέα ερμηνεία -πολύ δε περισσότερο μια νέα εξήγηση- του εθίμου, αλλά η χαρτογράφηση της διαδρομής που ακολούθησαν οι τρόποι έρευνας, κατανόησης, ερμηνείας και παρερμηνείας, οι μέθοδοι και τα ερμηνευτικά μοντέλα που συνειδητά ή μη ακολουθήθηκαν, τα “παιχνίδια” της λαογραφίας, και ο βαθμός που οι λαογράφοι “άσκησαν μια επίδραση ικανή να προκαλέσει τη συμμόρφωση των ίδιων των λαϊκών παραδόσεων προς τις αντιλήψεις των μελετητών τους”.