Στην καθημερινή γλώσσα, χρησιμοποιούμε συχνά τη λέξη “αυταρχικός” για να χαρακτηρίσουμε έναν άνθρωπο, μια συμπεριφορά, ένα κοινωνικό σύστημα. Όταν όμως θέλουμε να προσεγγίσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια την έννοια του “αυταρχισμού”, πρέπει να ανατρέξουμε στην “αυταρχική προσωπικότητα” έτσι όπως την περιέγραψε ο Adorno, συσχετίζοντάς την πρωτίστως με την επιρροή που άσκησε ο ναζιστικός απολυταρχισμός.

Στο έργο αυτό υπενθυμίζουμε σε ποιες ακριβώς περιστάσεις έκανε την εμφάνισή της αυτή η ιδέα. Εξηγούμε με ποιον τρόπο τη χρησιμοποιήσαμε και την αναμορφώσαμε για να μελετήσουμε πολύπλοκα κοινωνικά συστήματα (δογματισμός, ορθοδοξία κ.λπ.). Δείχνουμε επίσης πώς ο αυταρχισμός ενός υποκειμένου παρεμβαίνει στο παιχνίδι των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων (σχέσεις ανάμεσα στις διαφορετικές ομάδες, προκαταλήψεις, σύγκρουση, ανταγωνισμός, στερεότυπα κ.λπ.).